Stefan urodził się 8 lipca 1911 roku jako trzecie dziecko Marcina i Stanisławy z Dobrogowskich, małżonków Budzyńskich w Sławnie. Ukończył szkołę podstawową w Sławnie a następnie seminaruim nauczycielskie w Słupcy w roku 1933. Nie mając pracy , przez rok uczył w szkole w Kiszkowie bezpłatnie, codziennie chodząc piechotą z Rybna Wielkiego, gdzie mieszkała matka, do Kiszkowa. W grudniu 1934 roku otrzymał pracę nauczyciela kontraktowego w Wylatkowie koło Powidza. W lutym 1935 roku skierowany do szkoły w Jarocinie. W wakacje roku 1936 przeniesiony do pracy w szkole w Łążku w inspektoracie Piotrków Trybunalski jako kierownik szkoły i nauczyciel. Pracował tam do wybuchu II wojny. 
Po wybuchu wojny przemierzył szlak polskich uciekinierów, aby przez Radom, Puławy, Lubartów, Ostrów Lubelski Włodawę i Chełm dotrzeć do Lublina  skąd powrocił do Łążka. W grudniu 1939 roku pojechał dio Rybna odwiedzić rodzinę, już w Gnieźnie dowiedział się, że rodzina została wysiedlona z Rybna. Rodzinę spotkał u siostry Marii w Gnieźnie. Uzyskawszy przepustkę dla rodziny zabrał ich z sobą do Łążka gdzie przebywali do końca wojny.
  Stefan 10 lutego 1945 roku zawarł związek małżeński 
z Bronisławą , córką Jana i Agnieszki z Bednarskich, małżonków Umińskich. Związek zawarty został w kościele parafialnym pw. św. Jana Chrzciciela w Choroniu, gmina Poraj.
Po zakończeniu wojny wrócił z żoną w rodzinne strony, otrzymał pracę w szkole w Mogilnie gdzie uczyli razem z żoną która również była nauczycielką.  Kolejno z latami rodziły się dzieci: Danuta 1946; Elżbieta 1949; Apolinary 1950. Zamieszkali w Gnieźnie, gdzie 
11 lutego 1985 roku zmarła Bronisława a 7 lipca 1988 roku zmarł Stefan. Pochowani na cmentarzu św. Krzyża w Gnieźnie.